Gün

Gün

Günebakan çiçeklerinden

Bir sonbahar ayazının getirdiği 

Hüzünden

Sofradaki son aştan

Yitip giden onca baştan

Ve daha nicelerinden

Niceliklerini tutup

Uzaklaşan niteliklerden

Ya da her atılan başlıktan

Bıkmadan 

Hatta eş değeri olan

Usanmadan 

Veyahut bir zaman sonra da

 Yılmadan

Daima

Umut taşır geceye.